อ่านแล้วก็ไม่ใคร่จะเห็นด้วยนัก ที่ ราตรีมหัศจรรย์ (After Dark) จะถูกมอง (จากคนอ่าน) ว่าเป็นแค่หนังสือคั่นเวลา อยากลุกขึ้นมาประท้วงทวงความยุติธรรมให้ราตรีมหัศจรรย์นัก ก็อาจเป็นข้อเท็จจริงที่ว่าภาพรวมของเล่มนี่ ไม่หวือหวา ไม่เกรี้ยวกราด บทต่อปากต่อคำไม่เข้มข้น ตัวละครไม่ยียวนกวนประสาท แต่มัน "กลมกล่อม" เป็นบ้า!
ราตรีมหัศจรรย์ (After Dark) มีแก่นเรื่องคือสองพี่น้อง เอริ นางแบบสาวที่ใช้นิทรารมณ์เป็นเครื่องหลีกเร้นหลบหนี กับมาริ สาวน้อยนักศึกษาที่ฝังตัวใต้เงาของหนังสือเล่มหนาในร้านอาหาร ก่อนจะถูกชักนำให้เข้าไปสัมผัสชีวิตกลางคืนของบรรดาคนแปลกหน้า หนุ่มนักดนตรีผู้เข้ามาทักถาม สาวร่างใหญ่ผู้จัดการ ‘โรงแรมฉ่ำรัก’ ที่แวะมาขอความช่วยเหลือ และโสเภณีชาวจีนที่ถูกทำร้ายอย่างทารุณโดยพนักงานบริษัทคอมพิวเตอร์ซึ่งคล้ายจะแผ่รังสีคุกคามอันชวนอึดอัดไปปองร้ายพี่สาวของเธอถึงห้องนอน(สำนักพิมพ์กำมะหยี่)
ด้วยเทคนิคการเขียนรูปแบบใหม่ของ HARUKI MURAKAMI ที่มีเรื่องเวลามาเป็นข้อจำกัด ดูเหมือนการเล่าเรื่องจะต้องเร่งรีบ กระชับฉับไว แต่มูราคามิ ก็ยังคงเป็นมูราคามิ ที่ทำให้ตัวละครทุกตัวอยู่ในโหมด
สโลว์โมชั่นเหมือนทุกๆ ครั้ง แม้ว่าจะมีรูปนาฬิกาบอกเวลาเป็นเครื่องบีบคั้นทุกตอนบนหน้ากระดาษ แต่เรายังคงรู้สึกเนิบนาบ แช่มช้า ตามแต่จังหวะที่เขาจะพาไป
จุดเด่นของ ราตรีมหัศจรรย์ (After Dark) คือการบรรยายรายละเอียดได้ชัดเจนแจ่มแจ๋ว เหมือนทะลุลวงผ่านหนังสือเข้าไปในแก่นของเรื่อง บางขณะก็รู้สึกว่าตัวเองเป็นเหมือนกล้องถ่ายทำภาพยนตร์ที่แพนกล้องไปตาม "การกระทำ" ของตัวละครนั้นๆ นาทีนี้ฉากนี้ อีกนาทีตัดสลับไปอีกฉาก นี่คงจะเป็นเจตนาของมูราคามิที่ทำให้ผู้อ่านรู้สึกเช่นนั้น
ราตรีมหัศจรรย์ (After Dark) ยังคงฟุ้งตลบไปด้วยควันบุหรี่ การดื่มกาแฟหนักหน่วงเกินความจำเป็น ความเรื่อยเปื่อย และอารมณ์เปลี่ยวเหงา ครบรสอย่างที่เราแสวงหาจากงานเขียนของมูราคามิ ไล่สายตาจับผิดก็พบเพียงเล็กน้อยเรื่องความเข้มข้นของการต่อปากต่อคำเท่านั้น แต่ก็ไม่ได้มากจนรู้สึกบกพร่อง น่าแปลกที่กลับยิ่งรู้สึกตราตรึงกับความ "ละมุนละไม" ของราตรีมหัศจรรย์ มากกว่างานของมูราคามิเล่มไหนๆ อาจพูดได้ว่าข้าพเจ้าถูกจริตกับการทดลองเล่นสนุกของเขาเข้าแล้ว
คุณนพดล ผู้แปลหนังสือ ราตรีมหัศจรรย์ (After Dark) เคยให้สัมภาษณ์ว่า "งานของมูราคามิ เหตุและผลต้องหาเอาเอง โดยสรุปแล้ว อ่านจบเล่ม จะต้องมีอะไรสักอย่างหนึ่ง เขียนถึงเรื่องความเหงาเขาก็ไม่ใช้คำว่า เหงา ทุกอย่างที่เขาสานมาให้เรา เมื่อเราอ่านจบแล้วก็เกิดความเหงาขึ้นมา เขาต้องการปลุกความเหงาขึ้นมา" ประโยคดังกล่าวเห็นจะเป็นจริงที่สุด
ชื่อหนังสือ : ราตรีมหัศจรรย์ (After Dark)
ชื่อผู้แต่ง : ฮารูกิ มูราคามิ (Haruki Murakami)
ชื่อผู้แปล : นพดล เวชสวัสดิ์
สำนักพิมพ์ : สำนักพิมพ์กำมะหยี่
พิมพ์ครั้งล่าสุด : พิมพ์ครั้งที่ 2 สิงหาคม 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น