Story : R.ANCHALEE
ซากะ อาโออิ สิ่งมีชีวิตในเจแปน - วิชัย หนังสือท่องเที่ยวญี่ปุ่นที่ตลกที่สุดในสามโลก
ถ้ามีตั๋วเครื่องบินไป-กลับญี่ปุ่นในราคาแค่หมื่นกว่าบาท คุณจะซื้อไหม? คิดว่าส่วนใหญ่ที่พอมีสตางค์เก็บอยู่บ้างคงรีบตะครุบทันทีจริงไหม? ทำไมน่ะเหรอ? เหตุผลมีข้อเดียว "ถูกโคตรอ่ะ" มันคือประเทศญี่ปุ่นเชียวนะ ไปกลับญี่ปุ่นแค่หมื่นกว่าบาททำไมจะไม่อยากไปล่ะ
เราก็อยากไปจับมือกับอุลตร้าแมนตัวเป็นๆ อยากไปขอลายเซ็นต์อาโออิ อยากไปกินซูชิต้นตำรับ ไปนั่งหลับนอนหลับในออนเซ็น อยากไปเห็นภูเขาไฟฟูจิ อยากไปปดูสาวๆ คิขุที่ชิบุยะ อยากไปดูโนบิตะที่พิพิธภัณฑ์โดราเอมอน โอย..อีกสารพัดจะอยาก สารพัดเหตุผลที่ทำให้ใครต่อใครอยากไปเยือนญี่ปุ่นให้ได้สักครั้งในชีวิตนี้
หากดูในแผนที่มันก็ห่างกันแค่คืบเดียวนี่หว่า แต่ทำไมถึงไปยากไปเย็นนักหนา ปัจจัยหลักๆ ก็คงจะเป็นเรื่องค่าครองชีพที่สูงลิบลิ่ว นี่ยังไม่นับด่านขอวีซ่าญี่ปุ่นอีกนะ เห็นเขาว่ายากยิ่งกว่าด่านสิบแปดอรหันต์วัดเส้าหลิน (อันนี้ไม่เคยขอ ใครเคยมีประสบการณ์ขอวีซ่าไปญี่ปุ่น รบกวนมาแชร์ด้วย)
กระทาชายนายหน้าตี๋ ใส่แว่น รสจืด นามว่า วิชัย ก็ออกอาการประหวั่นพรั่นพรึงกับขอวีซ่าไปญี่ปุ่นเป็นครั้งแรกเหมือนทุกๆ คน เขาไม่แน่ใจว่า วีซ่าที่ขอไปจะผ่านหรือไม่ และไอ้ราคาตั๋วค่าเครื่องบินไป-กลับญี่ปุ่นหมื่นกว่าบาทเนี่ยแพงหรือเปล่า เขาเที่ยวถามใครต่อใครว่า "ราคาตั๋วเครื่องบินไป-กลับญี่ปุ่นหมื่นกว่าบาทถูกไหม?" แทนที่จะได้คำตอบ กลับมีคำถามกลับจากทุกคนว่า "ซื้อที่ไหน?" ก็แหมใครจะไม่ตาลุกวาว การได้ไปประเทศในฝันอย่างประเทศญี่ปุ่นในราคาแค่หมื่นกว่าบาทนั้นเป็นความฝันที่ใกล้เคียงความเป็นจริงของคนจนๆ อย่างเราที่สุดแล้ว
ว่าแล้ววิชัยและผองเพื่อนก็ออกเดินทางไปญี่ปุ่น โดยมีคติพจน์ประจำทริปนี้ว่า "หลง" และ "งง" เพราะเป็นกิริยาอาการ ลนลานเป็นกิจวัตรไม่มีการวางแผงการเดินทาง คิดเสียว่าไปตายเอาดาบหน้า ผลคือหลงมันทุกวัน และนี่ก็คงจะเป็นไฮไลท์สำคัญที่ทำให้หนังสือ ซากะ อาโออิ สิ่งมีชีวิตในเจแปน ไม่เหมือนกับหนังสือท่องเที่ยวญี่ปุ่นเล่มไหนๆ
หนังสือ ซากะ อาโออิ สิ่งมีชีวิตในเจแปน วิชัยยังคงสไตล์การเล่าเรื่องเป็นเอกลักษณ์เช่นเดิม ใครที่เคยอ่าน "สิ่งมีชีวิตในโรงแรม" และ "กรุณาอย่ารบกวน" มาแล้ว คงจะทราบดีว่าไอ้นายคนนี้มันตลกเป็นบ้า อ่านแล้วขำจนปวดไส้ปวดตับ เพียงแต่คราวนี้ฉากหลังไม่ได้เป็นโรงแรมแต่เป็นประเทศญี่ปุ่น
หนังสือ ซากะ อาโออิ สิ่งมีชีวิตในเจแปน เป็นบันทึกท่องเที่ยวญี่ปุ่นของวิชัย ตลอดทั้ง 9 วัน 9 คืน
ภายในเล่มได้บันทึกเรื่องราวการไปเยือนญี่ปุ่นของวิชัยไว้อย่างละเอียด ไม่ใช่มีเพียงแค่ภาพและคำบรรยายแค่หยิบพารากราฟ กอรปกับวิชัยเป็นคนช่างจดช่างจำ ช่างสังเกต และเป็นคนสนุกสนานร่าเริง เวลาเขาพบเจออะไรแล้วนำมาเล่าก็ขำจนปวดตับปวดไส้ไปหมด
อาทิ วันหนึ่งในทริปนี้ที่วิชัยสถาปนาให้เป็นวัน "หลงแห่งชาติ" และมีคำขวัญคือ "อย่าไว้ใจทาง อย่าถามทางสาวญี่ปุ่น" ยังไงน่ะเหรอครับ! คือว่าวิชัยและเพื่อนๆ วนเวียนอยู่แถวฮาราจูกุ ไปจนถึงชิบุยะมาทั้งวันแล้ว และอยากไปเดินที่ชินจูกุต่อแต่ไม่รู้จะไปอย่างไร ก็ต้องถามทางล่ะครับ ก็พะไปเจอกับหนุ่มสาวชาวญี่ปุ่นคู่หนึ่งเข้า...วิชัยเดินเข้าไป
[1(ตอนต่อไปนี้คัดมาจากหนังสือ ซากะ อาโออิ สิ่งมีชีวิตในเจแปน)]
วิชัย : ฮาว แคน ไอ โก ทู ชินจูกุ
เธอ : ........
เขา : .........
เอ่อ น้องๆ ครับ คือไม่ได้มีเจตนาจะมาขัดเวลาทำเท่น่ะครับ คือจะถามทางนิดนึงน่ะครับ บอกทางกูก่อน
แล้วพวกน้องจะขึ้นปก เธอกับฉัน กันต่อก็ไม่เป็นไรนะครับ แต่บอกทางกันนิดนึง ไม่เจ็บนะ ไม่เจ็บ
วิชัย : ชิน จู กุ (แล้วทำมือเดินๆ ไป)
เธอ : เอ๋อ๋อ๋อ๋อ๋ว์ ว์ ว์ ชิน จู้ กุ!!!!????
เขา : ซี้ดดดส์ เอ...โต
............น้องๆ เค้าทำท่าตกใจกันอย่างกับเพิ่งเคยได้ยินชื่อชินจูกุเป็นครั้งแรก พวกมึงอย่ามาฟอร์มแต่งตัวแบบนี้เดินชินจูกุบ่อยพอๆ กับเดินเข้าห้องน้ำไปแปรงฟันแหละ[1]
วิชัยเชื่อใจน้องทั้งสองคน เขาเดินไปตามทางที่หนุ่มสาวคู่นั้นบอก แต่เดินไปไฟยิ่งมืด ตึกยิ่งร้าง เอ๊ะ ชิบุยะย่านการค้ามันน่าจะคึกคักนี่หว่าวิชัยคิด แต่ที่นี่ทำไมร้างอย่างนี้ พอคิดได้ปุ๊บก็รู้ตัวว่าตัวเองหลงอีกแล้ว
การเดินทางในประเทศญี่ปุ่นโดยปราศจากการวางแผนไม่ใช่เรื่องง่ายนัก เอาแค่ว่าจะขึ้นรถไฟสายไหน
ก็มึนตึ๊บแล้ว เพราะประเทศญี่ปุ่นจัดว่าเป็นประเทศที่มีสายรถไฟมากที่สุดในโลก! บางคนอาจจะคิดว่า ไม่เห็นจะยากก็อ่านป้ายเอาสิเขามีภาษาอังกฤษด้วยนะ ขอโทษเถอะครับคนญี่ปุ่นเองยังหลงขึ้นรถไฟผิด แล้วนับประสาอะไรกับคนไทยตาดำๆ ยิ่งถ้าหลงแล้วไม่ต้องถามใครเลย เพราะคนญี่ปุ่นเขาไม่ค่อยสื่อสารภาษาอังกฤษกัน ถ้าไปถามทางรถไฟอาจจะไปได้แค่สถานเดียวคือสถานี "อาโน...ไฮ้!!!"
ไอ้การเอ๋อๆ เดินหลงทางสะเปะสะปะนี่แหละที่ทำให้หนังสือ ซากะ อาโออิ สิ่งมีชีวิตในเจแปน เล่มนี้สนุกเป็นนักหนาเพราะคาดเดาไม่ได้เลยว่าทางที่พวกเขาเดินไปจะหลงอีกไหมเวลาอ่านก็จะรู้สึกสนุก เสมือนหนึ่งอยู่ในทริปด้วย
ใครที่มีแพลนไปท่องเที่ยวประเทศญี่ปุ่น จะลองเอาอย่างวิชัยดูก็ได้นะครับ คือไปตายเอาดาบหน้า ไม่แน่คุณอาจเห็นญี่ปุ่นในมุมที่แปลกออกไปไม่เหมือนใคร และอย่าลืมฉวย ซากะ อาโออิ สิ่งมีชีวิตในเจแปน ไปด้วยล่ะ
ชื่อหนังสือ : ซากะ อาโออิ สิ่งมีชีวิตในเจแปน
ชื่อผู้แต่ง : วิชัย
สำนักพิมพ์ : สำนักพิมพ์ a book
พิมพ์ล่าสุด : พิมพ์ครั้งที่ 1 มีนาคม 2554
หากดูในแผนที่มันก็ห่างกันแค่คืบเดียวนี่หว่า แต่ทำไมถึงไปยากไปเย็นนักหนา ปัจจัยหลักๆ ก็คงจะเป็นเรื่องค่าครองชีพที่สูงลิบลิ่ว นี่ยังไม่นับด่านขอวีซ่าญี่ปุ่นอีกนะ เห็นเขาว่ายากยิ่งกว่าด่านสิบแปดอรหันต์วัดเส้าหลิน (อันนี้ไม่เคยขอ ใครเคยมีประสบการณ์ขอวีซ่าไปญี่ปุ่น รบกวนมาแชร์ด้วย)
กระทาชายนายหน้าตี๋ ใส่แว่น รสจืด นามว่า วิชัย ก็ออกอาการประหวั่นพรั่นพรึงกับขอวีซ่าไปญี่ปุ่นเป็นครั้งแรกเหมือนทุกๆ คน เขาไม่แน่ใจว่า วีซ่าที่ขอไปจะผ่านหรือไม่ และไอ้ราคาตั๋วค่าเครื่องบินไป-กลับญี่ปุ่นหมื่นกว่าบาทเนี่ยแพงหรือเปล่า เขาเที่ยวถามใครต่อใครว่า "ราคาตั๋วเครื่องบินไป-กลับญี่ปุ่นหมื่นกว่าบาทถูกไหม?" แทนที่จะได้คำตอบ กลับมีคำถามกลับจากทุกคนว่า "ซื้อที่ไหน?" ก็แหมใครจะไม่ตาลุกวาว การได้ไปประเทศในฝันอย่างประเทศญี่ปุ่นในราคาแค่หมื่นกว่าบาทนั้นเป็นความฝันที่ใกล้เคียงความเป็นจริงของคนจนๆ อย่างเราที่สุดแล้ว
ว่าแล้ววิชัยและผองเพื่อนก็ออกเดินทางไปญี่ปุ่น โดยมีคติพจน์ประจำทริปนี้ว่า "หลง" และ "งง" เพราะเป็นกิริยาอาการ ลนลานเป็นกิจวัตรไม่มีการวางแผงการเดินทาง คิดเสียว่าไปตายเอาดาบหน้า ผลคือหลงมันทุกวัน และนี่ก็คงจะเป็นไฮไลท์สำคัญที่ทำให้หนังสือ ซากะ อาโออิ สิ่งมีชีวิตในเจแปน ไม่เหมือนกับหนังสือท่องเที่ยวญี่ปุ่นเล่มไหนๆ
หนังสือ ซากะ อาโออิ สิ่งมีชีวิตในเจแปน วิชัยยังคงสไตล์การเล่าเรื่องเป็นเอกลักษณ์เช่นเดิม ใครที่เคยอ่าน "สิ่งมีชีวิตในโรงแรม" และ "กรุณาอย่ารบกวน" มาแล้ว คงจะทราบดีว่าไอ้นายคนนี้มันตลกเป็นบ้า อ่านแล้วขำจนปวดไส้ปวดตับ เพียงแต่คราวนี้ฉากหลังไม่ได้เป็นโรงแรมแต่เป็นประเทศญี่ปุ่น
หนังสือ ซากะ อาโออิ สิ่งมีชีวิตในเจแปน เป็นบันทึกท่องเที่ยวญี่ปุ่นของวิชัย ตลอดทั้ง 9 วัน 9 คืน
ภายในเล่มได้บันทึกเรื่องราวการไปเยือนญี่ปุ่นของวิชัยไว้อย่างละเอียด ไม่ใช่มีเพียงแค่ภาพและคำบรรยายแค่หยิบพารากราฟ กอรปกับวิชัยเป็นคนช่างจดช่างจำ ช่างสังเกต และเป็นคนสนุกสนานร่าเริง เวลาเขาพบเจออะไรแล้วนำมาเล่าก็ขำจนปวดตับปวดไส้ไปหมด
อาทิ วันหนึ่งในทริปนี้ที่วิชัยสถาปนาให้เป็นวัน "หลงแห่งชาติ" และมีคำขวัญคือ "อย่าไว้ใจทาง อย่าถามทางสาวญี่ปุ่น" ยังไงน่ะเหรอครับ! คือว่าวิชัยและเพื่อนๆ วนเวียนอยู่แถวฮาราจูกุ ไปจนถึงชิบุยะมาทั้งวันแล้ว และอยากไปเดินที่ชินจูกุต่อแต่ไม่รู้จะไปอย่างไร ก็ต้องถามทางล่ะครับ ก็พะไปเจอกับหนุ่มสาวชาวญี่ปุ่นคู่หนึ่งเข้า...วิชัยเดินเข้าไป
[1(ตอนต่อไปนี้คัดมาจากหนังสือ ซากะ อาโออิ สิ่งมีชีวิตในเจแปน)]
วิชัย : ฮาว แคน ไอ โก ทู ชินจูกุ
เธอ : ........
เขา : .........
เอ่อ น้องๆ ครับ คือไม่ได้มีเจตนาจะมาขัดเวลาทำเท่น่ะครับ คือจะถามทางนิดนึงน่ะครับ บอกทางกูก่อน
แล้วพวกน้องจะขึ้นปก เธอกับฉัน กันต่อก็ไม่เป็นไรนะครับ แต่บอกทางกันนิดนึง ไม่เจ็บนะ ไม่เจ็บ
วิชัย : ชิน จู กุ (แล้วทำมือเดินๆ ไป)
เธอ : เอ๋อ๋อ๋อ๋อ๋ว์ ว์ ว์ ชิน จู้ กุ!!!!????
เขา : ซี้ดดดส์ เอ...โต
............น้องๆ เค้าทำท่าตกใจกันอย่างกับเพิ่งเคยได้ยินชื่อชินจูกุเป็นครั้งแรก พวกมึงอย่ามาฟอร์มแต่งตัวแบบนี้เดินชินจูกุบ่อยพอๆ กับเดินเข้าห้องน้ำไปแปรงฟันแหละ[1]
วิชัยเชื่อใจน้องทั้งสองคน เขาเดินไปตามทางที่หนุ่มสาวคู่นั้นบอก แต่เดินไปไฟยิ่งมืด ตึกยิ่งร้าง เอ๊ะ ชิบุยะย่านการค้ามันน่าจะคึกคักนี่หว่าวิชัยคิด แต่ที่นี่ทำไมร้างอย่างนี้ พอคิดได้ปุ๊บก็รู้ตัวว่าตัวเองหลงอีกแล้ว
การเดินทางในประเทศญี่ปุ่นโดยปราศจากการวางแผนไม่ใช่เรื่องง่ายนัก เอาแค่ว่าจะขึ้นรถไฟสายไหน
ก็มึนตึ๊บแล้ว เพราะประเทศญี่ปุ่นจัดว่าเป็นประเทศที่มีสายรถไฟมากที่สุดในโลก! บางคนอาจจะคิดว่า ไม่เห็นจะยากก็อ่านป้ายเอาสิเขามีภาษาอังกฤษด้วยนะ ขอโทษเถอะครับคนญี่ปุ่นเองยังหลงขึ้นรถไฟผิด แล้วนับประสาอะไรกับคนไทยตาดำๆ ยิ่งถ้าหลงแล้วไม่ต้องถามใครเลย เพราะคนญี่ปุ่นเขาไม่ค่อยสื่อสารภาษาอังกฤษกัน ถ้าไปถามทางรถไฟอาจจะไปได้แค่สถานเดียวคือสถานี "อาโน...ไฮ้!!!"
ไอ้การเอ๋อๆ เดินหลงทางสะเปะสะปะนี่แหละที่ทำให้หนังสือ ซากะ อาโออิ สิ่งมีชีวิตในเจแปน เล่มนี้สนุกเป็นนักหนาเพราะคาดเดาไม่ได้เลยว่าทางที่พวกเขาเดินไปจะหลงอีกไหมเวลาอ่านก็จะรู้สึกสนุก เสมือนหนึ่งอยู่ในทริปด้วย
ใครที่มีแพลนไปท่องเที่ยวประเทศญี่ปุ่น จะลองเอาอย่างวิชัยดูก็ได้นะครับ คือไปตายเอาดาบหน้า ไม่แน่คุณอาจเห็นญี่ปุ่นในมุมที่แปลกออกไปไม่เหมือนใคร และอย่าลืมฉวย ซากะ อาโออิ สิ่งมีชีวิตในเจแปน ไปด้วยล่ะ
ชื่อหนังสือ : ซากะ อาโออิ สิ่งมีชีวิตในเจแปน
ชื่อผู้แต่ง : วิชัย
สำนักพิมพ์ : สำนักพิมพ์ a book
พิมพ์ล่าสุด : พิมพ์ครั้งที่ 1 มีนาคม 2554
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น